Het Monster is weer terug

[wingryder]

Dat is heel mooi nieuws peter, Goddank zeg ik dan Maar.
Geniet van de vakantie, doen wij ook
Groet uit Wales.
Jan en els

[peter n.d.]

Oh wauw, gelukkig!!! Heel fijn verlof gewenst! Waar gaat het naartoe???

Beste Anjer en andere forumlezers , we hebben er twee weken Slovenie opzitten . Een mooie land ( nergens vind je afval op de wegen of grasperken ), met prachtige wegen ( geen putje ) , met vriendelijke mensen , lekker eten waar je van dik word zonder dat je het beseft en je duimen en vingers van aflekt ( ijsjes in alle kleuren maar o zo groot ) en maar een habbekrats voor betaalt , brandstofprijzen die niet uit de pan swingen .Kortom , een land dat ik zeker en vast eens met Wingske ga verkennen en waar ik dan wel een verslag je van schrijf als het zover is .. Groeten Bob , Christine , Peter n.d.

[Anjer]

Mmm, forumritje Slovenië? Want dat klinkt wel heel erg goed!!!

[De Motormuis]

Hoi Peter.

Fijn dat alles goed gaat en dat
jullie allen een fijne vakantie hebben gehad.
En laten we er nu maar van uit gaan dat nu
alles gewoon goed blijft gaan.

[peter n.d.]

Beste forumlezers , het is al een tijdje geleden dat ik in deze rubriek nog iets schreef , maar hier weer een kleine up date .Christine is na ons verlof volle moed weer aan het werk gegaan , maar lang heeft het mooie liedje niet geduurd .Na een 3 tal weken werd het steeds zwaarder en zakte de moed haar in de schoenen , letterlijk . Ze kon zich weer steeds moeilijker concentreren en de vermoeidheid , waarvan we dachten dat het ergste ervan achter de rug was , sloeg keihard weer toe .Ook spierpijn dook weer uit het niets weer op en is soms zo erg dat ze een pijnstillers moet nemen . Eerst dachten we aan een verkoudheid of een vroege griep , ook de huisdokter dacht dit . Maar daar haar toestand niet verbeterde , werd duidelijker dat er meer aan de hand was . Na een bloedafname bleken de waarde in haar lever sterk gestegen te zijn . Nu gaan deze waarden steeds op en neer zonder duidelijke redenen . Ook was ze met momenten hevige draaierige en hoofdpijn die haar hoofd zo teisterde dat het wel leek of haar hoofd in 2 ging splitsen . ook stevende ze af op een depressie en een burnout , het werd haar gewoon teveel en haar lichaam gaf aan dat het zo niet verder kon . Nu is Christine al thuis gezet tot in de maand maart . De depressie verdwijnt stilaan , maar de vermoeidheid blijft en de andere ongemakken die ik hier boven beschreef , zijn er nog steeds .Is dit een gevolg van haar behandeling ? , niemand durft dit te zeggen dat het zo is , ook haar oncoloog niet .Er word haar aangeraden om te stoppen met te werken . Ze wil wel werken , maar het gaat gewoon niet . Volgend maand moet ze weer op controle en een reeks onderzoeken ondergaan . Ben benieuwd wat er dan weer boven water gaat komen . In tussen doet ze in de voormiddag haar huishouden en de namiddag is 1 grote rustpauze . Meestal is ze wakker als Bob thuiskomt van school .Tot .S'avonds is haar bobijntje af rond 21uur en kruipt ze in bed . Tot zover deze update .Groeten Bob , Christine , Peter n.d..

[rudolphwolven]

*****
Daar wordt je stil van...........
Ook een moment van bezinning op je eigen dagelijkse ongemak zoals een heftige griep.........dat verdwijnt bij dit leed in het niets.
Je hondsberoerd voelen, onder een vreselijke hoofdpijn lijden en tegelijkertijd een depressie die zich ontwikkelt.
Dat zijn 3 dingen die elk voor zich al héél erg zijn om mee te maken..........ook zo'n depressie is zéér heftig; dat moet je zelf (liever niet) een keer ervaren hebben om dat maar een beetje te kunnen meevoelen.
Alles kan nog erger zijn, maar dit lijkt mij wel tegen de grens van wat een mens kan verdragen; arme Christine.
Ik kan alleen maar mijn medeleven betuigen met Christine en hopen dat het op de diverse gebieden telkens weer een stukje beter wordt, zodat het leven een pietsje leefbaarder wordt.....
Behalve Christine, ook jullie beiden kracht toegewenst om Christine te blijven ondersteunen.
mvg, Ruud

[wingryder]

Waardeloos Peter, dat het zo loopt.
Hopelijk komt ze ook hier weer bovenop, Rustig aan in ieder geval en niets forceren.
We gaan gelukkig het licht weer tegemoet, dat helpt ook altijd wel mee, meer zon.

Veel sterkte gewenst.

Groet,

Jan en Els

[De Motormuis]

Wat een rot bericht. Hoop dat ze met veel rust
Toch weer opknapt.
Wens haar en ook jou en Bob veel sterkte.

[Bertwing]

Helaas geen rustig vaarwater Peter. Vervelend dat verbeteringen, weer verdwijnen. Hoop voor jou, Christine en Bob dat er een balans mag komen in het dagelijkse leven waar houvast uit geput mag worden, dat Christine weer mag herstellen en wens je alle sterkte toe om met elkaar deze teleurstelling een plek te geven.
Bid voor jullie

groet Bert

[RonalT]

Put kracht uit het mooie wat op je weg komt, Christine... hoe moeilijk het soms ook is.
En bedenk dat rust het beste geneesmiddel is.

[george bolk]

Peterr,cristine,bob jullie heel veel sterkte toegewenst van een hele doodzieke george maar als ik kracht en zin heb schrijf ik het in mijn het komt goed george.

Mvg george

[cooper]

Het houdt niet op! Veel sterkte voor het hele gezin en dan in't bijzonder voor Christine. De dagen worden weer langer, hopelijk helpt de "zonneenergie" haar er de komende maanden weer bovenop. Tot dan duim ik alvast voor een spoedige kentering in dit hele gebeuren.

[peter n.d.]

Beste Forumlezers , bedankt voor jullie steun en medeleven .Groeten Bob , Christine , Peter n.d.

[peter n.d.]

Beste Forumlezers , maandag moest Christine naar het ziekenhuis voor enkele onderzoeken en op controle .Eerst een bloedonderzoek , MR . Donderdag een afspraak met de oncoloog om de resultaten te bespreken . De resultaten van de Mr tonen kleine atypische afwijkingen , niets om onze zorgen te maken . Wat die afwijkingen mogen zijn , Joost mag het weten , wij weten het niet en Christine is er niet gerust in . Haar bloedonderzoek toont aan dat ze gebrek heeft aan vitamine D , dit word opgelost met extra inname van vitamine D . Ook haar moe zijn werd besproken en dit zou een gevolg zijn van haar depressie , ook dat ze geen fut heeft word hieraan toe gewezen . Hiervoor moest ze medicatie slikken waar ze hevig maagpijn en misselijk van is en haar doet rondlopen als een zombie ( nog iets meer dan voor ze iets innam ) .Na het weekend stopt ze met deze medicatie , het helpt haar geen zier vooruit , integendeel .Ook moet ze weer op consultatie bij een psychiater om over haar depressie te praten en haar weer op het rechte pad ( genezing van haar depressie ) te brengen en weer zin in het leven in alle opzichten te geven ( weer gaan werken en weer in de ratrace mee te doen ) . Sorry dat ik het zo verwoord , maar elke vezel in haar lichaam schreeuwt om rust , dat die dokters dat niet willen inzien , dat gaat boven mijn petje . Het lijkt wel of ze weer gewoon , zomaar op een vingerknip haar gewone leven weer kan oppakken . Ik zie dagelijks wat moeite dat ze doet om haar huishouden draaiende te houden , ook al help ik haar zoveel mogelijk , het kost haar alle energie in haar lichaam met als resultaat : Moe en slapen en veel ,verdriet doodgewone om dat het niet meer gaat zoals het vroeger ging .Binnen 3 maand weer op controle en we zien wel verder hoe het verder gaat . Groeten Bob , Christine , peter n.d.

[wingryder]

Het blijft moeilijk Peter, voor jou en Bob maar vooral voor Christine.
hopelijk krijgt ze met het naderende voorjaar ook weer wat meer energie.
Houd vol allemaal.

Groet,

Jan en Els