Bij vertrek was het echt noodweer en duurde dit tot we door België reden en ter hoogte van Limburg waren toen het droog werd en steeds zonniger en warmer.
Onze eerste rit was ongeveer 780 km. gereden over grote weg tot aan Zwitserse grens bij Konstanz alwaar onze eerste overnachting.
Volgende dag door de zwitserse Alpen en de oudste St. Gotthardpass, met kleine klinkertjes, bereden
De oudste versie van de Gotthardpass
en tussen een aantal files door gemanoeuvreerd en Italië binnen gegaan.Daar hadden we onze tweede stop in Legnano waar de temperatuur al behoorlijk was gestegen tot rond de 30 graden. De volgende morgen weer op tijd op pad om naar onze bestemming, Preci, te gaan om opgewacht te worden door onze belgische vrienden die daar op de camping zaten en waar wij zouden verblijven.
Het terras voor de caravan (net zoiets als waar Peter ergens anders over schrijft)
Ik heb mijn motor afgedekt voor 3 dagen en met onze vrienden in de auto op pad geweest maar Ronald kon dat zijn wing niet aandoen en heeft de Waterval bij Marmore en de volgende dag de stad Assisi met de motor bezocht via niet de korste weg natuurlijk, wij met de auto wel hoor.
Assisi, de stad van de Heilige Franciscus
De derde dag is Ronald weer gaan touren door een hoogvlakte die Monti Siblinni genoemd word en waar hele mooie velden bloemen in allerlei kleuren bloeien
De bloemen van de hoogvlakte bij Monti Siblini
Pascal en ik hebben genoten van een dag rust met veel zon. 's Woensdags vertrokken we naar de camping Rio Vantone hoger in Italie bij Lago D'Idro direct gelegen aan het meertje.Daar hebben we donderdag's heerlijk genoten van het mooie weer en ook nog met een kano op pad geweest en als afsluiting van de vakantie uit wezen eten.
Vrijdagmorgen op tijd opstaan en na ontbijt op pad richting Zwarte woud voor onze overnachting. Helaas verliep dit niet geheel volgens plan omdat ik probeerde in zijn 3e versnelling een haarspeldbocht rechts naar boven te maken en op mijn zijkant belandde. Gelukkig reed Ronald achter mij en samen de motor op zijn standaard gezet en even bijkomen van de schrik en weer verder gaan, helaas de volgende bocht ging ook niet goed ondanks dat er ruimte genoeg was en daar lag ik nu op mijn andere kant.
Zelf heb ik alleen wat blauwe plekken opgelopen en de materiele schade kan worden verholpen en na een pauze te hebben ingelast om te bekomen van de schrik zijn we weer verder gegaan en op mijn verzoek de route iets aangepast zodat er minder haarspeldbochten kwamen.
In de bergen zijn bochten natuurlijk onvermijdelijk maar me ervan verzekerd in de juiste versnelling te zitten en flink het gas erop gehouden en we zijn zonder kleerscheuren in ons overnachtingshotel aangekomen al was het wel later dan gepland geworden, rond kwart over 8 in de avond waren we in Hotel Waldblick (Schenkenzell) beslist een aanrader in het Zwarte Woud. Het was laat, maar gelukkig kregen we nog een heerlijke maaltijd van de grill opgediend. Het echtpaar wat dit hotel runt rijdt zelf ook motor en motorrijders kunnen hun motor evt. binnen stallen, ze hebben mooie routes beschikbaar ende kamers zijn heel mooie en netjes.
Na een goede nachtrust en vol goede moed zijn we met vele donkere wolken boven ons hoofd op weg gegaan voor de laatste 647 km. naar huis waarvan de laatste 300 km. grote weg en dat ging mij gemakkelijker af.
Al met al een mooie vakantie gehad en weer heel wat ervaring opgedaan al heb ik nu wel wat schrik voor die haarspeldbochten met die toch wel snel bokkende motor van mij.
Ronald heeft nu alleen nog een grote klus te klaren want zijn Wing is heel erg smerig geworden en heeft ook nog een paar remblokken weten te verslijten dus die moeten ook nog worden vervangen.
Ook mijn motortje wordt netjes gewassen en de brede deksels vervangen voor de smalle die boven liggen en dan ziet hij er ook weer wat beter uit.
In totaal heb ik samen met het leuke weekend in de Eifel zo'n 4500 km. afgelegd en dat met een motor die ik nog geen jaar in mijn bezit heb, ben ik best trots op mezelf. Toch zeker met het feit dat ik ook vaak last had van mijn slapende vingers al ging dat wel steeds beter, waarschijnlijk door hogere hartslag van alle spanning tijdens die bochten maken.
Al met al een mooie reis geweest in een land waarvan de wegen toch wel te wensen overliet maar de omgeving maakte veel goed en ook zeker het mooie warme weer.
Op naar de volgende uitdagende ritten.
Mijn rijinstructeur zei altijd; als een seut (zeeuws woordje voor tutje) de bocht in en als een stoere meid eruit (dus gas geven in de bocht).... dat gaat super, maar dat kijken (zeker in haarspeldbochten) moet ik echt bewust doen!
Het mooist aan de zon is de schijn 
